büz bulanık bir hayat, kar altında

 

büz bulanık bir hayat, kar altında
avuçlarıma demir ayazı düşüren

 

intiharlar kuşanıyorum
belki bir kaçış, soyunarak sürgüne
gitmek ömrümün arka sokaklarına
bu bendeki göçebe ısızlığı kimliksiz adreslerde

 

yazgıdır o küçük dünyama
yalnızlığı ölümsüz kılan, yarası saklı düşlerim
ördü ömrümün ağlarını acıyla
yaralarım demlendi kül rengi mahsenlerde

 


yitik mutluluklar diyarında
anılarımı, iklimsiz mevsimlere
tutkularımı, gölgelerin kanadına
sesimi, gecenin alaca karanlığına gömdüm

 


döküldü gözlerimden
her biri çiy tanesi umutlarım
şimdi üşüyorlar bir yerlerde
zemheridir bedenim

dokunamam ki...

 

yazdım adımı kumlara
dalgaları bekliyorum
gitmelere çeyrek var
haydi.... 

alıntı